10 Eylül 2013 Salı

Anlat

      Çiçekli bluz aldım bugün,göreyim mi seni?
Ama dur,biraz akşam çöksün,serin rüzgar essin,insanlar işlerinden evlerine dönsünler başları önde,gözleri yolda, evlerindeki sığınakları kadınlarını ,adamlarını özleyerek.
Evimin sokağındaki lamba yansın önce bi dur,daha dokunaklı olur gözümde seni görünce biriken yaşlar seversin yüzümü olur ya; belki biraz da yağmur yağar,ceketini verirsin omuzlarıma kim bilir.
      Kahve pişirdim şimdi şuracıkta,göreyim mi seni?
Ama dur biraz gece çöksün,evliler uyusun,evsizler ev bulsun,kediler sussun,tiyatrodaki seyirciler uzaklaşsın yokluğa doğru.
Hem saçımı taramalıyım önce,dudağıma bir parça ruj sürerim, bu dağınık evde bulabilirsem kırmızıyı.Dudaklarıma bakarsın,bu kez görürsün,seversin belki kim bilir.
       Çok yoruldum ben dünlerde ,göreyim mi seni?
Dur,kirlenmiş bildiklerim var tezgahta onları yıkayayım ilkin,bi kaç parça eskimiş yalanım var,çöpçüler şimdi geçer,teslim eder imzalarım hükümlerini.
Hem yatağım da çok kalabalık,mesken tutmuş ,yatagelen bir balon var içi bomboş inanır mısın?Ben baktım,içinde hava bile yoktu.Belki bi nefes verirsin,solurum senin nefesini nefsime yenilip kim bilir.
Çiçekli bluzumu giydim,geceyi serptim saçlarıma mis gibi kokuyor,kahve sıcak,dudağım al, zaman bile beni izliyor durmuş paspasın üstünde.
Göreyim mi seni?
Banu

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder